दोघी..

          तशा तुम्ही दोघीही माझ्या लाडक्या.. तू थोडीशी बडबडी तर ती काहीशी शांत. तुझ्या बडबडीत जसा हरवून जातो तसा तिच्या शांततेतही आकंठ बुडून जातो मी.. तू आल्यावर जितका आनंद मला होतो तितकाच आनंद ती आल्यावर देखील होतो. मनावर असलेलं प्रचंड ओझं ती अगदी क्षणात हलकं करते.. ती लाजते, मिरवते, रुसते, रागावते, हसवते आणि रडवते सुद्धा कधीकधी... अगदी तुझ्यासारखी...
          ती आली की मन मात्र दुसरं कुठे लागत नाही, पूर्ण वेळ तिच्यातच गुरफटून रहातो मी. आपल्यात आहे ना, तितकंच प्रेम आमच्यातही ओसंडून वहातं आणि मग ती निघून जाते.. अगदी तुझ्यासारखी... तुझी येते तशी तिचीही आठवण येते, तिचीही वाट पहातो मी.. पण ती तेव्हाच येते जेव्हा तिची इच्छा असते... तुझ्यासारखीच..
          तशा तुम्ही दोघीही माझ्या लाडक्या... एक तू, आणि एक माझी "कविता"...
                    - प्रतीक कुंडलिक शिंदे (०५/०५/२०१८)
                       www.instagram.com/patrick.writes

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

मने जुळली नाहीत म्हणून..

मी बुद्ध आहे काळोखाचा