काहूर..

-
        ..."अरे जरा बाजूला सरक ना.. अक्कल नाही का थोडीशी..." असं म्हणत लाथेनेच त्याला बाजूला करत गर्दी पुढे जात होती.. तो सुद्धा लाथ मारणाऱ्या देहांकडेच केविलवानेपणे पहात मदतीची याचना करत होता.. दोन दिवस झाले पोटात अन्नाचा एक कण देखील गेला नव्हता.. घशाला कोरड पडली होती.. शरीरभर झालेल्या जखमांचा जणू आता त्याला विसरच पडला होता.. अशातच कोणीतरी समोर दोन रुपयांचं नाणं फेकलं, आणि त्या देवरुपी चेहऱ्याकडे बघताच म्हाताऱ्याच्या डोक्यात लख्ख प्रकाश पडला..
        "सुरेश..." म्हाताऱ्याने मोठयाने हाक मारली.. त्या हाकेने बावरलेल्या सुरेश ने मागे वळून पाहिले, आणि त्याचा स्वतःच्या डोळ्यांवर विश्वासच बसेना.. "सर तुम्ही?? अशा अवस्थेत??" क्षणभरातच म्हाताऱ्याच्या डोळ्यात लाचारीच्या जागी करुणा आली.. सुरेश ने सरांना सावरलं आणि त्यांची विचारपूस केली.. मुलाने घराबाहेर काढल्याची आणि नातेवाईक, मित्रपरिवाराने धुतकारल्याची विदारक कहाणी ऐकताना सुरेशच्या डोळ्यातलं पाणी थांबत नव्हतं.. म्हाताऱ्याला मदत करण्यासाठी सुरेशने ताबडतोब खिशात हात घातला.. जिथे रक्ताचं नातं उपकार विसरलं तिथे कोणा परक्याचं प्रेम पाहून म्हाताऱ्याला गहीवरून आलं आणि सुरेशला मिठी मारून तो ओक्साबोक्शी रडायला लागला.. सुरेशने दिलेल्या पैशांना नकार देऊन म्हाताऱ्याने त्याला वाटेला लावलं आणि लाचारीची लक्तरं वेशीला टांगून विस्कटलेल्या आयुष्याचं काहूर डोळ्यात घेऊन पुन्हा एकदा येणाऱ्या जाणाऱ्या प्रत्येकाकडे म्हातारा भीक मागू लागला...!!

                                   -प्रतीक कुंडलीक शिंदे (१२ एप्रिल २०१८)
                                      www.instagram.com/patrick.writes
                                      www.facebook.com/pratik780
                                      www.facebook.com/PatrickWritesLife
                                      www.twitter.com/patrick0780

Comments

  1. Shraddha Khaire12 April 2018 at 23:17

    Very touching.. Nice.. Being writer is not just about arranging heavy words.. It takes a sensitive heart to feel everything..
    It's not words that drop from your pen but the pain that drops from your words.. .keep it up Man 😇😉

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

मने जुळली नाहीत म्हणून..

-
  मने जुळली नाहीत म्हणून शब्द जुळवण्याचा प्रयत्न करत आहे पण आजकाल ते ही एकमेकांशी जुळत नाहीत कदाचीत त्यांनाही अहंकार आड येत असावा... काही शब्द बोल्ड आहेत ठाम आहेत त्यांच्या विचारांवर तर काही आहेत इटॅलिक स्वच्छंदी, प्रवाहानुसार बदलणारे आणि अंडरलाईन मात्र दोघांना हवीय स्वतःच महत्व अधोरेखीत करण्यासाठी पण त्यांच्या या खेळात कविता मात्र भरकटलीय ... काही शब्द कर्सिव्ह इंग्लिश आहेत त्यांची सामाजिक किंमत जास्त आहे तर काही आहेत मराठी देवनागरी लिपीतील आपलेपणा ठासून भरलेला आहे त्यांच्यात पण त्यांच्या मिलनात काहीतरी मिसिंग वाटते नैसर्गिकपणा नसल्यावर गोष्टी निर्जीव वाटायला लागतात ... काही शब्द सरळ आहेत, ना काना ना मात्रा पण त्यांना त्याची पर्वा नाही तर काही शब्द आहेत, वेलांटी आणि उकारयुक्त पण त्यांना आस लागलीय जोडशब्द बनण्याची अशा वेळी त्यांच्या एकत्र येण्याने, व्याकरण मात्र फिकं पडतंय ... काही शब्द नामें आहेत स्वतःची ओळख त्यांनी जपली आहे तर काही शब्द ही सर्वनामे आहेत अवलंबून तर रहावं लागतं त्यांना नामांवरच पण त्यांच्या सोबत बसायला मात्र त्यांना जागा नाही ... - आशिष दहातोंडे (२६ जानेवारी २०१९)
Read more

मी बुद्ध आहे काळोखाचा

-
मी बुद्ध आहे काळोखाचा अज्ञानातील सुख माझ्या नशिबी नाही कळत नकळत अनेक मनं दुखावलीत माझ्या अश्रूंची कर्ज दुसऱ्यांनी चुकवलीत भूतकाळातल्या चुका दुरुस्त करायला भविष्याचा वेध घेतोय भविष्याची चिंता भूतकाळातल्या आठवणींमध्ये विसरतोय वर्तमानामध्ये मी जगत नाही... स्वप्नांना प्रश्न विचारून निरुत्तर केलय संथपणे विचारांचा रवंथ करून स्वप्नांना तिलांजली वाहिलीय अनेक कविता मनामध्ये विरून श्रेष्ठत्वाला पावल्या आज तिला कागदावर उतरवून तिचीपण किंमत कमी करतोय कडवी जुळवण्याची आता इच्छा होत नाही कविता आणि आयुष्याचं यमक जुळवण्याची तसदी मी आता घेत नाही आयुष्याच्या तुटलेल्या आरशावर स्वतःची अनेक प्रतिबिंबे दिसतात त्यातलं खरं प्रतिबिंब कोणतं, हेच आता कळत नाही... - आशिष दहातोंडे (रावण)
Read more