तळ्याच्या काठावर...

मऊ धूसर मातीत आपुले पाय रुतवून,

नखशिकांत तव काया जणू, स्वागता तुकवून,

हे निसर्गवेडे... मनाशीच गुणगुणत,

        कोठवर थांबणार आहेस तू..?

        तळ्याच्या काठावर..!!

शालू दिलेला निसर्गाने, उभी आजही तोच लेऊन,

निलनेत्री काळेभोर काजळ साजूक घालून,

हे सुंदरी... किलकिल्या नेत्रभरे,

        वाट पहातेस तू कोणाची..?

        तळ्याच्या काठावर..!!

केशसांबारी फुलली फुले नाजूक पिवळी,

खालीवर बाजूला मोहक बटा नाजूक इवली,

चढवुनी साज आगळा... नी नेत्रदीपक कंटकी जाळी,

        एकांती एकटी उभी का...?

        तळ्याच्या काठावर..!!

नकळत दूर पाण्यापासून निश्चय कसला करून,

जाते येते मृदूलाट तुझी पाऊले चाटून,

पहाताना हे दृश्य... नी शहारले तव अंग,

        हरवून बसलो मी स्वतःला...

        तळ्याच्या काठावर..!!

तूच ती गे असे जलखगांशी रमणारी,

दिनरात्र अबोल उभी फक्त जागेवरी,

कलाकुसर मौलिक तव काया तरी सोसतेस ऊनवारा,

        तू बाभळ की गंधर्वकन्या...??

        उभी... तळ्याच्या काठावर...!!!!

                           - कुंडलिक शिंदे (13 नोव्हेंबर 1986)
                                               www.facebook.com/pratik780
                                               www.facebook.com/PatrickWritesLife
                                               www.twitter.com/patrick0780
                                               www.instagram.com/patrick.writes