सखे...

-

तुझ्या माझ्या कहाणीला
मोगऱ्याचा वास गं..
सखे दिन रात तुझा
होतो मला भास गं...

काळ्याकुट्ट ढगालाही
गारव्याची साथ गं..
सखे माझ्या हाती कधी
देशी तुझा हात गं...

काळेभोर केस तुझे
जशी होई रात गं..
सखे जगायला हवी
फक्त तुझी साथ गं...

डोळे तुझे हरणावानी
वाघिणीचा घात गं..
सखे नजर एक तुझी
माझ्यावरी मात गं...

ओठ तुझे मोसंबीची
रसभरी फोड गं..
सखे मला लागलीया
आंबटाची ओढ गं...     --  reference by पिंपळाचं पान

बोलणं ते जसं तुझं
कोकिळेचे बोल गं..
सखे माझ्या कानालाही
ओढ त्याची खोल गं...

चाल तुझी तुरुतुरु
माझी कर कीव गं..
सखे आता मजणूचा
घेती का हा जीव गं...
                           - प्रतीक कुंडलीक शिंदे (17 ऑक्टोबर 2017)
                                               www.facebook.com/pratik780
                                                www.twitter.com/patrick0780
                                                www.instagram.com/patrick.cpp

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

मने जुळली नाहीत म्हणून..

-
  मने जुळली नाहीत म्हणून शब्द जुळवण्याचा प्रयत्न करत आहे पण आजकाल ते ही एकमेकांशी जुळत नाहीत कदाचीत त्यांनाही अहंकार आड येत असावा... काही शब्द बोल्ड आहेत ठाम आहेत त्यांच्या विचारांवर तर काही आहेत इटॅलिक स्वच्छंदी, प्रवाहानुसार बदलणारे आणि अंडरलाईन मात्र दोघांना हवीय स्वतःच महत्व अधोरेखीत करण्यासाठी पण त्यांच्या या खेळात कविता मात्र भरकटलीय ... काही शब्द कर्सिव्ह इंग्लिश आहेत त्यांची सामाजिक किंमत जास्त आहे तर काही आहेत मराठी देवनागरी लिपीतील आपलेपणा ठासून भरलेला आहे त्यांच्यात पण त्यांच्या मिलनात काहीतरी मिसिंग वाटते नैसर्गिकपणा नसल्यावर गोष्टी निर्जीव वाटायला लागतात ... काही शब्द सरळ आहेत, ना काना ना मात्रा पण त्यांना त्याची पर्वा नाही तर काही शब्द आहेत, वेलांटी आणि उकारयुक्त पण त्यांना आस लागलीय जोडशब्द बनण्याची अशा वेळी त्यांच्या एकत्र येण्याने, व्याकरण मात्र फिकं पडतंय ... काही शब्द नामें आहेत स्वतःची ओळख त्यांनी जपली आहे तर काही शब्द ही सर्वनामे आहेत अवलंबून तर रहावं लागतं त्यांना नामांवरच पण त्यांच्या सोबत बसायला मात्र त्यांना जागा नाही ... - आशिष दहातोंडे (२६ जानेवारी २०१९)
Read more

मी बुद्ध आहे काळोखाचा

-
मी बुद्ध आहे काळोखाचा अज्ञानातील सुख माझ्या नशिबी नाही कळत नकळत अनेक मनं दुखावलीत माझ्या अश्रूंची कर्ज दुसऱ्यांनी चुकवलीत भूतकाळातल्या चुका दुरुस्त करायला भविष्याचा वेध घेतोय भविष्याची चिंता भूतकाळातल्या आठवणींमध्ये विसरतोय वर्तमानामध्ये मी जगत नाही... स्वप्नांना प्रश्न विचारून निरुत्तर केलय संथपणे विचारांचा रवंथ करून स्वप्नांना तिलांजली वाहिलीय अनेक कविता मनामध्ये विरून श्रेष्ठत्वाला पावल्या आज तिला कागदावर उतरवून तिचीपण किंमत कमी करतोय कडवी जुळवण्याची आता इच्छा होत नाही कविता आणि आयुष्याचं यमक जुळवण्याची तसदी मी आता घेत नाही आयुष्याच्या तुटलेल्या आरशावर स्वतःची अनेक प्रतिबिंबे दिसतात त्यातलं खरं प्रतिबिंब कोणतं, हेच आता कळत नाही... - आशिष दहातोंडे (रावण)
Read more